السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
Al Marbawi, dalam kitabnya Bahrul Mazi mengenai syarah hadis Tarmizi, Juzu' 2, m.s. 89, masalah 184, menerangkan maksud doa selepas azan pada patah perkataan maqam yang terpuji:
Intipatinya, semasa huruhara di hari akhirat, manusia meminta syafaat daripada Nabi Adam, beliau tidak mampu kerana telah engkar perintah Allah agar tidak menghampiri satu pohon di syurga. Mereka beralih kepada Nabi Nuh, beliau tidak boleh memohon syafaat kerana telah mendoakan kaumnya agar diturunkan bala. Mereka beralih ke Nabi Ibrahim, beliau tidak boleh kerana telah berbohong 3 kali (mengaku sakit -Asshaffaat 37:89; mengatakan patung besar memecahkan berhala lain-Al Anbiya 21:63; mengatakan Sarah isterinya sebagai saudaranya, untuk mengelak dirampas oleh raja zalim). Mereka beralih ke Nabi Musa, tetapi beliau telah membunuh satu orang yang tidak disuruh bunuh. Mereka beralih ke Nabi Isa, juga beliau tidak boleh memberi syafaat, tetapi mengsyorkan mereka pergi ke Nabi Muhammad s.a.w.
Apabila Nabi Muhammad diminta memberi syafaat, baginda bertelut di bawah arasy dengan segala puji kepada Allah sehingga ada suara yang memerintah baginda bangkit dan minta apa yang dikehendaki.
Baginda mengatakan: Ya Allah, umatku, ya Allah, umatku, ya Allah, umatku.
Inilah yang dinamakan Maqam Mahmud, maqam yang terpuji.
