Apabila Hang Nadim menggunakan sedikit sahaja daripada keintelektualan yang Allah anugerah kepada beliau untuk memperkenalkan teknologi batang pisang bagi menumpaskan serang ikan todak terhadap pantai Singapura, maka kasihlah sultan kepada budak cerdik ini.
Tetapi parti yang memerintah tidak suka keintelektualan budak ini, kerana ia tentu akan menggugat kuasa politik yang ada pada parti yang memerintah. Maka sikap dan perangai bangsat Melayu diteroka dan dimain dan dibakar sepenuhnya. Oleh kerana mereka boleh menemui sultan sesukanya, dan boleh berbisik bisik pula dengan Sultan Singapura. maka dibisikkan fitnah kepada sultan Singapura.
Tuanku, ia bahaya. Tuanku, ini jangan buat. Tuanku majlis ini jangan pergi. Tuanku, itu dah melanggar fatwa. Tuanku, Hang Nadim ni bahaya kepada pemerintahan tuanku. Bunuh saja Hang Nadim ni tuanku.
Maka Hang Nadim dibunuh. Maka Hang Nadim mati.
Yang hidup dan terus hidup ialah
Perungkap suka menghasut, memfitnah, mengadu ngadu, mengadu domba, membohong, memalsu, menipu, menyonglap, membunuh fizikal, membunuh karektor, membunuh maruah dan segala yang bangsat terus subur hingga ke hari ini.
Hang Nadim mati. Pemerintahan sultan Singapura pada ketika itu hidup. Singapura kemudian merungkup.
